Rabbimiz (c.c.)’in Kur’an-ı Kerim’de; (Ezelde takdir
edilmiş olan) “o söz’ün zuhur vakti gelince, onlara yerden bir Dâbbe
çıkarırız ki o; insanların ayetlerimize kesin olarak inanmadıklarını
kendilerine söyleyecektir. (Artık tevbe kapısı kapanmış olup, gerçek inananla
inanmayan ortaya çıkacaktır.) (Neml 82) buyurduğu varlık (insan),
Peygamberimiz (s.a.v.)’in ahir zamanda geleceğini haber verdiği Muhammed Mehdi
(a.s.)’dır. Rabbimiz (c.c.) ayeti celilesinde “Allah, mü’minleri
içinde bulunduğunuz şu durumda bırakacak değildir. Nihayet, pis olanı temizden
ayıracaktır. Allah, size “gaybı” da bildirecek değildir. Fakat Allah,
peygamberlerinden dilediğini seçer …” (Al-i İmran
179) buyurarak peygamberlerini açıktan değil, gaybla bildirdiğini haber
vermiştir. Rabbimiz (c.c.), Dâbbe kelimesiyle Muhammed Mehdi’ye işaret
etmiştir. Yerden bir Dâbbe’nin ortaya çıkması; (“gökten inen/nuzûl
eden” değil, “yerden çıkan/zuhur eden” manasında) insanlar
arasından Muhammed Mehdi (a.s.)’ın zuhur etmesidir. Rabbimiz
(c.c.)’in, “Bütün görülmeyeni bilen O’dur. Allah, gizli olanı,
seçtiği peygamber dışında kimseye açıklamaz. Ancak onların da ardından
gözetleyiciler koyar ki, Rablerinin gönderdiklerini hakkıyla tebliğ ettiklerini
bilsin. Çünkü O, onları kuşatmış ve her şeyi sayısıyla saymıştır.”(Cin
26,27,28) gibi ayetleri de açıklanan ispatın delillerindendir.
Peygamberlerin ve Peygamberimiz (s.a.v.)’in zuhuruyla, nasıl tevbe kapısı
kapanmış, iman kapısı açılmışsa, gerçek inananla inanmayan ortaya çıkmışsa,
Muhammed Mehdi (a.s.)’ın zuhuruyla da artık tevbe kapısı kapanmış olup, gerçek
inananla inanmayan ortaya çıkacaktır. Şahit olarak ALLAH (c.c.) yeter.
