Kuran-ı Kerimi açalım, orada mü”minler tarif edildiği ayetlerde yaşantımız, dünya işlerine dalmadan ya da her anında dalmama gayretiyle kıldığımız içinde göz yaşı barındıran, yakınlık barındıran huşulu namazlarımız var mı? Boş sözlerden ve işlerden yüz çevirmiş miyiz? Takımımıza mı, telefonumuza mı, arabamıza mı, boş geyiklere mi, sevgilimize mi yoksa Rabbimize mi en çok vakti ayırıyoruz?
Şükürler olsun ki içinde bulunduğumuz böyle bir çukurdan bizleri imanla birlikte Rabbimiz cc çıkardı. Kendisine inanıp, sığınınca, Peygamber Efendimizin müjdelediği Muhammed Mehdi as a iman edince taklidi imandan hakiki imana, her an rabbimizin huzurundaymış gibi yaşama ufkuna, her nefeste zikri, Rabbimizin zatına varma ufkunu Rabbimiz inananlara nasip eyledi.
Gerçek bir imana kavuştuktan sonra herkesin sapıtmış olarak gördüğü inananlara, namazın manasını, namazda huşunun anlamının ne demek olduğunu Rabbimiz cc Rahmetiyle öğretti. Bir namazı kıldıktan sonra, diğer namazı özlemek, Allah (c.c)’ı görüyormuşcasına bir namaz kılmak. Biz onu göremesekte onun bizi gördüğünü bilmek. Yerle bir olup, Yârda bir olmak ne demekmiş Rabbimiz inananlara öğretti elhamdülillah..
Gönülden ALLAH deyince, gönlü daralanlar. Dinlemeden, anlamadan yargılayanlar, sapıttığımızı düşünenler yanıldılar ve yanılmaya da devam ediyorlar.
Rabbimiz bu kutlu dava karşısında kendisine sığınmayı nasip eylesin inşallah..
Ertuğrul Akın
