Aşkı anlatabilir mi hiç insan aşkın ta kendisiyken…Karanlığın kuyularında Yusuf misali bir aydınlık, zulmün ortasında İbrahim gibi bir gül bahçesi, imkansızın ortasında Nuh gibi bir kurtuluş gemisi…
Hangi kapıyı çalsam ardında olan sen, aslında ne kapı var ne çalan…Yusuf ta sen aydınlıkta, İbrahim de sen gül bahçeside, Nuh ta sensin kurtuluşta sen…
Ne varım ne de yokum, ne geldim ne de gittim, ne bendim ne de sen, sessiz bir çığlık gibi duyana, kendinden kaçar gibi, kum gibi, güneş gibi, ay gibi, sen gibi, ben gibi ama her şeyden öte gördüğün gibi…
Ertuğrul AKIN
